Zdaniem FAO (Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa) obecnie można zidentyfikować poważne zagrożenia mogące uniemożliwić osiągnięcie przez wspólnotę międzynarodową celów tzw. zrównoważonego rozwoju. Przypomnieć warto, że obecnie problematyka zrównoważonego rozwoju ujęta została w treści Agendy 2030 na rzecz zrównoważonego rozwoju. Dokument ten przyjęty został w 2015 roku przez państwa członkowskie Organizacji Narodów Zjednoczonych podczas 70 Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Na uwypuklenie zasługuje fakt, że Agendę przyjęły wszystkie państwa członkowskie ONZ, co biorąc pod uwagę obecne realia stosunków międzynarodowych jest rzadko spotykane.

15 września Minister rozwoju i technologii podpisał Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii w sprawie zakazu przywozu z Ukrainy produktów rolnych. Jego podpisanie nastąpiło praktycznie bezpośrednio po wydaniu przez Komisję Europejską decyzji o nieprzedłużeniu embarga na import zbóż z terytorium Ukrainy. Dla całościowego ukazania sytuacji przypomnieć trzeba, że dotychczasowy zakaz importu zbóż dotyczył Polski, Bułgarii, Rumunii i Słowacji oraz Węgier i obejmował zboża takie jak: pszenica, rzepak, słonecznik i kukurydza. Podpisane rozporządzenie ma charakter bezterminowy i obowiązywać będzie od dnia 16 września. Zdaniem ministra przedłużenie zakazu importu zbóż jest niezbędne z punktu widzenia stabilności i bezpieczeństwa rynku żywnościowego w Polsce. Ponadto zaznacza się, że masowy import do kraju tańszych zbóż doprowadzi ostatecznie do sytuacji, w której polskim rolnikom nie będzie opłacać się utrzymywanie produkcji zbóż i rzepaku. Generować będzie również problemy ze zbytem tegorocznych zbiorów krajowych. Taka alternatywa jest groźna, bowiem zdaniem Ministra Rozwoju i Technologii napływ tańszych zbóż z zagranicy przyczyni się do likwidacji samowystarczalności żywnościowej państwa. Przypomnieć trzeba także, że ceny zbóż na rynkach międzynarodowych są obecnie niskie.

Wydanie przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (wł. European Banking Authority – dalej EUNB) zmienionych wytycznych w sprawie metod obliczania składek na rzecz systemu gwarancji depozytów spowodowała konieczność dostosowania przepisów krajowych regulujących wspomniany obszar. Dlatego też Minister Finansów zainicjował prace legislacyjne nad projektem Rozporządzenia Ministra Finansów zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu określania profilu ryzyka banków i oddziałów banków zagranicznych oraz uwzględniania tego profilu w wyznaczaniu składek na fundusz gwarancyjny banków. Rozporządzenie, które podlegać ma nowelizacji - tj. Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie sposobu określania profilu ryzyka banków
i oddziałów banków zagranicznych oraz uwzględniania tego profilu w wyznaczaniu składek na fundusz gwarancyjny banków (Dz. U. z 2021 r. poz. 1257) określa obecnie m.in. takie kwestie, jak:

Podpisanie 22 sierpnia przez Prezydenta Rzeczypospolitej Ustawy z dnia 16 sierpnia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku stanowi formalne zwieńczenie długich prac legislacyjnych nad powyższym aktem prawnym. Zauważyć trzeba, że z punktu widzenia podmiotów funkcjonujących na rynku finansowym, wspomniana ustawa wydaje się być istotną, dokonuje bowiem swoistego uporządkowania regulacji związanych z rynkiem i instytucjami finansowymi, które stypizowane zostały w różnych aktach prawnych.

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EBA) udostępnił interesujące dane dotyczące wykorzystywania popularnego narzędzia, jakim jest tzw. tajemniczy klient (mystery client)
w procesie nadzoru realizowanego nad instytucjami finansowymi. EBA zwraca uwagę, że instytucja ,,tajemniczego klienta” z powodzeniem służyć może realizacji zadań przez krajowe organy nadzorcze. Co ciekawe, w udostępnionych danych akcentuje się, że formuła mystery client jest w stanie dostarczyć informacji, które w klasycznym badaniu instytucji finansowych uchodzą za trudno wykrywalne. Tym samym omawiane badanie rozszerza i tak już imponujący wachlarz działań i metod kontrolnych wykorzystywanych przez krajowe organy sprawujące nadzór nad rynkiem finansowym. Uzyskane w badaniu wyniki pozwalają wdrożyć niezbędne działania naprawcze, co w dalszej perspektywie przekłada się na zwiększenie stopnia ochrony konsumentów na rynku finansowym.