Wskazana w tytule Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy stanowiła swojego czasu jeden z kluczowych elementów słynnego pakietu ,,Konstytucja Biznesu". Stanowił on całościową reformę polskiego prawa gospodarczego, służącą wzmocnieniu krajowych przedsiębiorców poprzez zmiany w środowisku prawno-instytucjonalnym. Kluczowym było zwłaszcza uelastycznienie warunków prowadzenia działalności gospodarczej. Na pakiet ,,Konstytucja Biznesu” składało się łącznie pięć ustaw mających usprawnić relacje na linii przedsiębiorca – urzędnik. Kluczowe wszakże były cztery ustawy: Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. 2024 poz. 236), Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców (Dz.U. 2023 poz. 1668), Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. 2022 poz. 470) oraz Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz.U. 2022 poz. 541).

W ostatnich dniach sierpnia br. Minister Klimatu i Środowiska skierował do konsultacji publicznych i uzgodnień międzyresortowych projekt Ustawy o zmianie ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji oraz niektórych innych ustaw. Głównym celem nowej ustawy ma być dostosowanie krajowego ustawodawstwa do treści Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 z dnia 10 maja 2023 r. ustanawiającego mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (Dz. Urz. UE L 130 z 16.05.2023). Zasadniczym elementem wspomnianego Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady jest tzw. mechanizm CBAM, przez który rozumie się mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2. Będzie on stosowany wobec importu wybranych towarów wwożonych na obszar celny Unii Europejskiej z sektorów cementu, energii elektrycznej, nawozów, żeliwa i stali, aluminium i wodoru. Z czasem zaś jego stosowanie ulegnie znacznemu rozszerzeniu o kolejne produkty.

Pod koniec sierpnia br. rozpoczęły się konsultacje publiczne rządowego projektu Ustawy o zmianie ustawy o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych. Zasadniczym celem poddania nowelizacji Ustawy z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych (Dz. U. 2009 nr 97 poz. 799 z późn. zm.) jest udoskonalenie przepisów regulujących funkcjonowanie mechanizmu naliczania, pobierania i przekazywania wpłat na Fundusz Promocji Roślin Oleistych.

19 lipca br. do laski marszałkowskiej w Sejmie skierowany został rządowy projekt Ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych. Został on następnie przesłany w dniu 22 lipca przez Marszałka Sejmu do dalszych prac w sejmowej Komisji Gospodarki i Rozwoju. Jakkolwiek podkreślić trzeba, że do chwili obecnej prace nad nim (tzw. pierwsze czytanie projektu) nie zostały umieszczone w planie pracy Komisji – co tłumaczyć można okresem przerwy wakacyjnej, w izbie niższej polskiego parlamentu, to nie ulega wątpliwości, że jeszcze w tym roku kalendarzowym zostanie on rozpatrzony przez Sejm. Interesującym jest, że wspomniany projekt Rady Ministrów nie doczekał się większej uwagi ze strony licznych podmiotów zajmujących się najnowszymi inicjatywami legislacyjnymi Rady Ministrów.

Wzmocnienie poziomu ochrony dochodów krajowych podmiotów prowadzących działalność w zakresie skupu, przechowywania, obróbki, przetwórstwa produktów rolnych oraz dalszej odsprzedaży nabywanych produktów rolnych, jak również polskich producentów rolnych, stanowi główny cel prac nad projektem Ustawy o zmianie ustawy o Funduszu Ochrony Rolnictwa oraz niektórych innych ustaw. Przypomnieć warto, że wejście w życie z dniem 1 lipca ubiegłego roku Ustawy o Funduszu Ochrony Rolnictwa miało na celu wzmocnienie stopnia ochrony krajowych producentów rolnych poprzez wprowadzenie instytucji wypłacania rekompensat tym podmiotom, które nie otrzymały zapłaty za produkty rolne sprzedane podmiotowi skupującemu, który stał się niewypłacalny. Ty samym polscy producenci rolni zyskać mieli dotychczasową ochronę, istotnej zwłaszcza dla przetrwania producenta, jak również i jego rodziny w sytuacji, w której wystąpi nagły spadek przychodów. Powstały niedawno z inicjatywy Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi fundusz wspiera producentów prowadzących skup, przechowywanie, obróbkę, przetwarzanie jak i dalszą odsprzedaż produktów rolnych. I to z funduszu prowadzonego przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (KOWR) wypłacane są rekompensaty. Zastrzec trzeba, że środki zgromadzone na kontach Funduszu nie stanowią środków publicznych w rozumieniu Ustawy o finansach publicznych.