Międzynarodowy Fundusz Walutowy (International Monetary Fund) wskazał niedawno, iż w przekonaniu władz tej organizacji międzynarodowej należy zintensyfikować działania mające służyć walce ze zjawiskiem przestępstw finansowych. Zainteresowanie, okazywane problematyce skutecznej walki ze sferą przestępczości finansowej, nie budzi zdziwienia, zwłaszcza biorąc pod uwagę cele statutowe tej organizacji oraz rolę jaką odgrywa na rynkach finansowych. Jednym z zadań Międzynarodowego Funduszu Walutowego jest właśnie wspieranie uporządkowanej wymiany pomiędzy krajami członkowskimi, w które to wpisuje się wspieranie inicjatyw mających służyć transparentności przelewów finansowych oraz walka z procederem tzw. prania brudnych pieniędzy.
Wskazuje się, że proceder prania brudnych pieniędzy to immanentny element działań przestępczości zorganizowanej. Rozwojowi wspomnianego procederu sprzyja liberalizacja rynku finansowego oraz postępująca eliminacja barier hamujących rozwój życia gospodarczego. Zdaniem ekspertów Międzynarodowego Funduszu Walutowego poza oczywistymi skutkami działań związanych z praniem brudnych pieniędzy takimi jak udział w finansowaniu terroryzmu, korumpowanie urzędników, unikanie opodatkowania, proceder ten generuje także ogromne koszty makroekonomiczne. Te ostatnie dotyczą w szczególności możliwości utraty inwestycji zagranicznych oraz szczególnie groźnym osłabieniem zaufania wobec instytucji finansowych i organów państwowych. Przykładowo podaje się, że po 1980 roku państwa regionu Afryki Subsaharyjskiej w wyniku nielegalnych przepływów finansowych opuściło szacunkowo 1,3 biliona dolarów. Rezultatem takiej skali przestępstw finansowych jest nieustający drenaż dochodów państw i degradacja realizowanych inwestycji.
Jakkolwiek w ostatnich latach członkowie wspólnoty międzynarodowej, tacy jak państwa i organizacje międzynarodowe uczynili wielkie postępy w sferze walki z finansowaniem terroryzmu oraz wzmocnienia zabezpieczeń przed praniem pieniędzy, to jednak nieustannie przestępcy na rynkach finansowych posługują się coraz bardziej wyrafinowanymi narzędziami służącymi przestępczości finansowej. Eksperci International Monetary Fund podkreślają, że dla przeciwstawienia się nowym wyzwaniom generowanych przez przestępczość zorganizowaną z jednej strony intensyfikują współpracę z krajami członkowskimi, z drugiej zaś – z partnerami zagranicznymi. W tej drugiej grupie szczególną rolę odgrywa Financial Action Task Force (FATF).
Wspomniana FATF, tj. Grupa Zadaniowa ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy, jest to organizacja międzyrządowa, założona w 1989 roku z inicjatywy grupy państw G7 w celu opracowania polityki skutecznego przeciwdziałania procederowi prania brudnych pieniędzy. Po zamachach z 11 września 2001 roku do zadań FATF dodano przeciwdziałanie finansowaniu terroryzmu. Podstawową misją organizacji jest tworzenie standardów i zachęcanie do wdrażania środków operacyjnych i prawnych mających służyć zwalczaniu zagrożeń dla spójności międzynarodowego systemu politycznego. FATF wspiera swoich członków w szczególności w procesie implementacji rekomendacji dotyczących zwalczania finansowania terroryzmu i prania brudnych pieniędzy. Regularnie aktualizowane rekomendacje dotyczą takich obszarów jak polityka i koordynacja w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, pranie pieniędzy i konfiskata, finansowanie terroryzmu i proliferacji, środki zapobiegawcze czy też przejrzystość i rzeczywista własność osób prawnych i podmiotów nieposiadających osobowości prawnej.
Zdaniem przedstawicieli Międzynarodowego Funduszu Walutowego pomimo dotychczasowych działań – zarówno na płaszczyźnie globalnej, jak i regionalnej vide w ramach Unii Europejskiej, w dalszym ciągu wyraźnie dostrzegalny jest rozziew pomiędzy wdrożonymi procedurami konstytuującymi standardy przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy a faktyczną efektywnością tych przepisów. Zwraca się uwagę, że jedynie niewielkie kwoty środków pieniężnych pochodzących z nieuczciwych dochodów podlegają konfiskacie.
