Zdaniem Ministra Rozwoju i Technologii w ostatnim okresie zaistniała potrzeba dokonania nowelizacji treści Ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych (Dz. U. z 2021 r. poz. 2057). Obecnie obowiązująca ustawa wymaga zdaniem wnioskodawcy dostosowania do współcześnie występujących wyzwań. Skonstatować należy, że wspomniana ustawa z 9 kwietnia 2010 r. reguluje formy sprawowania nadzoru przez Ministra Rozwoju i Technologii nad działalnością biur informacji gospodarczej.
Jak wskazano w Ocenie Skutków Regulacji zmiana przepisów ma na celu w głównej mierze wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych dotyczących stosowania przepisów ustawy, zaś część zmian wynika z wniosków zgłaszanych przez inne podmioty, między innymi: Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, jak i same biura. Dlatego też Minister Rozwoju i Technologii skierował do uzgodnień międzyresortowych i konsultacji publicznych projekt Ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych.
Wykaz biur informacji gospodarczej opublikowany został na stronie właściwego ministra. Obecnie do grupy podmiotów prowadzących działalność gospodarczą zalicza się BIG InfoMonitor S.A., Krajowe Biuro Informacji Gospodarczej S.A., Krajowy Rejestr Długów Biuro Informacji Gospodarczej S.A., ERIF Biuro Informacji Gospodarczej S.A. oraz Krajową Informację Długów Telekomunikacyjnych Biuro Informacji Gospodarczej S.A. Przypomnieć trzeba, że zgodnie z treścią art. 5 i 7 ustawy, Biuro informacji gospodarczej może być prowadzone wyłącznie w formie spółki akcyjnej, o kapitale zakładowym nie mniejszym niż 4 000 000 złotych, zaś przedmiotem działalności gospodarczej biura jest pośrednictwo w udostępnianiu informacji gospodarczych, polegające na przyjmowaniu informacji gospodarczych od wierzycieli, przechowywaniu i ujawnianiu tych informacji. Przedmiotem działalności gospodarczej biura może być m.in. także przetwarzanie archiwalnych informacji gospodarczych, uzyskiwanie i przetwarzanie w zakresie uzasadnionym wykonywaniem ustawowych uprawnień lub obowiązków danych z rejestrów takich jak krajowy rejestr urzędowy podmiotów gospodarki narodowej, Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej oraz Krajowy Rejestr Sądowy. Biura dokonywać mogą również analiz wiarygodności płatniczej podmiotu niebędącego konsumentem. Udostępnianie informacji gospodarczych przez biura zdefiniowane zostało przez ustawodawcę jako przekazywanie przez wierzyciela informacji gospodarczych do biura informacji gospodarczej oraz ujawnianie tych informacji przez to biuro.
Nowelizację Ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych zainicjował Minister Rozwoju i Technologii, bowiem sprawuje on merytoryczny nadzór nad działalnością biur informacji gospodarczej, w szczególności zaś zatwierdza obowiązujący w danym biurze regulamin zarządzania danymi. Zdaniem wnioskodawcy projektu ustawy dostrzegalna jest obecnie niespójność przepisów ustawy z dnia 9 kwietnia z treścią Ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz.U z 2022 r. poz. 569, z późn. zm), uniemożliwiający biurom informacji gospodarczej stosowanie jednolitej praktyki postępowania wobec różnych kategorii podmiotów, jak i konieczność dostosowania omawianego aktu prawnego do przepisów zawartych w Ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U z 2021 r. poz. 735, z późn. zm.). Akcentuje się również występowanie problemu ,,Braku należytej wiedzy uczestników obrotu gospodarczego na temat zasad działania oraz oferty biur", który polega na tym, iż klienci zainteresowani okazjonalnym skorzystaniem z usług oferowanych przez biura informacji gospodarczej nie mają rozeznania co do cen poszczególnych usług. Zdarzały się również w przeszłości sytuacje, w których poszczególne biura zmieniały swoje nazwy bez zgłoszenia tego faktu do organu nadzorującego. Problemem jest również nadmiernie sformalizowany i utrudniony dostęp do danych posiadanych przez biura dla jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. Dlatego też proponuje się rozszerzenie grupy podmiotów uprawnionych do otrzymywania informacji gospodarczych oraz informacji z rejestru zapytań o takie organy, jak Komendanta Centralnego Biura Śledczego Policji, Komendanta Biura Spraw Wewnętrznych Policji, Komendantów Wojewódzkich Policji i Komendanta Stołecznego Policji lub upoważnione przez nich osoby. Dodatkowo do grona uprawnionych podmiotów dołączą organy Straży Granicznej.
W końcu usprawnieniu ulec ma procedura realizacji form nadzoru nad działalnością biur przez właściwego ministra. Proponuje się, aby wyposażyć organ nadzorczy w kompetencję do wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie stwierdzonych naruszeń, bez konieczności przeprowadzania uprzedniego postępowania kontrolnego. Po drugie, planuje się przyznanie ministrowi uprawnienia do występowania do biura informacji gospodarczej z żądaniem udzielenia wyjaśnień i informacji. Biuro będzie mieć określony ustawowo termin udzielenia odpowiedzi ministrowi.
O znaczeniu biur informacji gospodarczej w Polsce dla podmiotów gospodarczych i klientów świadczą liczby. Z danych udostępnionych przez wnioskodawcę projektu wynika, że tylko jedno z biur w okresie dwóch lat (2019-2020) udostępniło ponad 600 tysięcy raportów z rejestru zapytań. W tym samym okresie liczba klientów biur wynosiła ponad 800 000 (sic!). Przewiduje się, że ustawa wejdzie w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
