1 kwietnia tego roku do Marszałka Sejmu RP skierowany został rządowy projekt Ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw. Projekt na obecnym etapie prac legislacyjnych skierowany został do Biura Legislacyjnego Kancelarii Sejmu, nie mniej pamiętać trzeba, że procedowanie projektu na poziomie Rządowego Centrum Legislacji rozpoczęło się wcześniej, bowiem już w maju zeszłego roku. Do konsultacji publicznych projektu wnioskodawca, tj. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi zaprosił blisko sto organizacji, stowarzyszeń, porozumień i krajowych izb skupiających przedstawicieli samorządu zawodowego i gospodarczego. W zgłaszaniu uwag brały również udział państwowe instytuty badawcze, związki hodowców i przetwórców oraz stowarzyszenia reprezentujące jednostki samorządu terytorialnego.
Celem wprowadzanych zmian jest z jednej strony dostosowanie polskiego prawodawstwa do przepisów prawa Unii Europejskiej, z drugiej zaś realizacja postulatów zgłaszanych przez polskich rolników oraz doprecyzowanie nie dość kazuistycznych procedur administracyjnych dotyczących produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego. Omawiany projekt ustawy dokonać ma zmiany w treści dziewięciu ustaw, w tym w Ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, Ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt czy też w Ustawie z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego.
W sferze przepisów unijnych wymuszających zmiany w polskim prawie, przypomnieć należy, że w marcu 2017 roku Parlament Europejski i Rada (UE) przyjęły rozporządzenie 2017/625 w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin [...]. Dostosowanie polskiego prawodawstwa do wymogów ustanowionych rozporządzeniem z 2017 roku, wymusza konieczność określenia organów, które odpowiedzialne będą za kwestie związane z bezpieczeństwem żywności zawierającej jednocześnie środki spożywcze pochodzenia niezwierzęcego i produkty pochodzenia zwierzęcego znajdującej się w rolniczym handlu detalicznym oraz produktów pochodzenia zwierzęcego. W końcu zaś – odpowiadać będą za bezpieczeństwo środków spożywczych zawierających zarówno produkty pochodzenia roślinnego, jak i przetworzone produkty pochodzenia zwierzęcego.
Wnioskodawca uwypukla również konieczność poddania nowelizacji Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt w związku z obligami wynikającymi z treści Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie przemieszczania o charakterze niehandlowym zwierząt domowych oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 998/2003. Obecnie obowiązująca ustawa odnosi się do przepisów już uchylonych.
Wejście w życie nowelizacji przepisów z zakresu Inspekcji Weterynaryjnej pozwolić ma również na określenie wysokości opłat za czynności realizowane przez Inspekcję w obszarze kontroli urzędowych oraz innych czynności dokonywanych przez ten organ administracji. Wspomnieć należy także o realizacji postulatu zgłaszanego przez rolników, tj. umożliwienie im dokonywania na własny użytek uboju bydła w wieku od sześciu do dwunastu miesięcy. W przypadku zwierząt pochodzących z Polski nie występuje możliwość uznania tkanek za materiał wysokiego ryzyka, tym samym nie występuje konieczność przeprowadzania badań pod kątem występowania BSE. Tym samym osoba pozyskująca mięso na własne potrzeby nie będzie musiała ponosić kosztów takiego badania.
Nowe przepisy mają wyposażyć Inspekcję Weterynaryjną we wzmocnione kompetencje w sferze procedury nadawania uprawnień do produkcji na rynek państw trzecich. W sposób szczegółowy uregulowana zostanie zarówno kwestia terminów wydawania przez powiatowych lekarzy weterynarii decyzji dotyczących nadania uprawnień do produkcji na rynek państw trzecich, jak i wyliczenia przesłanek do cofnięcia uprawnień do produkcji na te rynki. W sposób kazuistyczny planuje się także określić tryb przyznawania decyzjom dotyczącym wycofania uprawnień rygoru natychmiastowej wykonalności. Przypomnieć warto, że według danych Inspekcji Weterynaryjnej obecnie w Polsce działa 7215 przedsiębiorstw produkujących produkty pochodzenia zwierzęcego. Planuje się, że nowa ustawa wejdzie w życie z dniem 1 czerwca 2022 r.
