Ustawa z dnia 8 lipca 2021 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2021 poz. 1598) wprowadziła w ramach nowelizacji ustawy o BFG (w art. 304 ust. 11) delegację, w ramach której Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej, po zasięgnięciu opinii Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) dodatkowe warunki, jakie powinny spełniać umowy, o których mowa w ust. 3,
2) minimalny poziom stosunku wartości aktywów, o których mowa w ust. 2, do wielkości zobowiązań do zapłaty,
3) limity określające udział poszczególnych aktywów w łącznej kwocie środków odpowiadających zobowiązaniom do zapłaty,
4) szczegółowy zakres i tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 6,
5) szczegółowy sposób wyceny aktywów stanowiących zabezpieczenie zobowiązań do zapłaty przejętych zgodnie z ust. 3 lub 10a.
Ustawa z dnia 8 lipca 2021 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2021 poz. 1598) wprowadziła w ramach nowelizacji ustawy o BFG (w art. 304 ust. 11) delegację, w ramach której Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej, po zasięgnięciu opinii Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) dodatkowe warunki, jakie powinny spełniać umowy, o których mowa w ust. 3,
2) minimalny poziom stosunku wartości aktywów, o których mowa w ust. 2, do wielkości zobowiązań do zapłaty,
3) limity określające udział poszczególnych aktywów w łącznej kwocie środków odpowiadających zobowiązaniom do zapłaty,
4) szczegółowy zakres i tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 6,
5) szczegółowy sposób wyceny aktywów stanowiących zabezpieczenie zobowiązań do zapłaty przejętych zgodnie z ust. 3 lub 10a.
Podkreślić należy, że dotychczasowe upoważnienie ustawowe nie zawierało powyższego punktu 5. Stąd też obowiązujące dotychczas Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 8 marca 2017 r. w sprawie przekazywania w formie zobowiązań do zapłaty składek wnoszonych do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego przez banki, oddziały banków zagranicznych, firmy inwestycyjne, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe oraz Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową (Dz. U. poz. 514), nie precyzuje sposobu wyceny powyższych aktywów. Rozporządzenie z 2017 roku utraci moc z dniem wejścia w życie nowego, projektowanego obecnie rozporządzenia, nad którym prace zainicjował Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej.
Aktualnie projekt Rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie przekazywania w formie zobowiązań do zapłaty składek wnoszonych do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego przez banki, oddziały banków zagranicznych, firmy inwestycyjne, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe oraz Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową skierowany został do uzgodnień międzyresortowych i konsultacji publicznych. W tych ostatnich udział biorą nie tylko przedstawiciele Systemów Ochrony obydwu zrzeszeń Banków Spółdzielczych (odpowiednio BPS oraz SGB), ale również Krajowego Związku Banków Spółdzielczych, Narodowego Banku Polskiego czy też Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej.
Zwrócić trzeba uwagę, że w stosunku do obecnie obowiązującego rozporządzenia, planuje się wprowadzić termin ,,fixingu” skarbowych papierów wartościowych. Zgodnie z brzmieniem § 2 ust. 2 projektu rozporządzenia, pojęcie to definiuje się jako działania podejmowane w celu ustalenia kursu fixingowego i informacyjnego dla ofert kupna i sprzedaży zgodnie z Regulaminem Fixingu skarbowych papierów wartościowych określonym przez Narodowy Bank Polski. W § 3 ust. 1 projektu rozporządzenia zawarto integralne elementy umowy, która zawierana będzie pomiędzy tzw. podmiotem deponującym a Narodowym Bankiem Polskim, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. czy też spółką, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań takich, jak:
1) prowadzenie depozytu papierów wartościowych;
2) wykonywanie czynności w zakresie prowadzenia systemu rejestracji instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi ani instrumentami pochodnymi, które zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzone do ASO;
3) nadzorowanie zgodności wielkości emisji z liczbą papierów wartościowych, zarejestrowanych w depozycie papierów wartościowych, znajdujących się w obrocie;
4) obsługa realizacji zobowiązań emitentów wobec uprawnionych z papierów wartościowych zarejestrowanych w depozycie papierów wartościowych;
5) wykonywanie czynności związanych z wycofywaniem papierów wartościowych z depozytu papierów wartościowych;
6) dokonywanie rozrachunku w instrumentach finansowych i środkach pieniężnych w związku z transakcjami zawieranymi na rynku regulowanym oraz transakcjami zawieranymi w ASO w zakresie instrumentów finansowych zarejestrowanych w Krajowym Depozycie.
W końcu, w projekcie określa się także kluczowe zagadnienie szacowania wartości praw majątkowych, które stanowić mają pokrycie: ,,zobowiązań do zapłaty dla celów ustalenia minimalnego poziomu stosunku wartości aktywów do wielkości zobowiązań do zapłaty”. Wnioskodawca wskazuje, że ,,Z uwagi na konieczność ograniczenia ryzyka związanego z utratą wartości przejmowanych aktywów poziom ten powinien wynosić tak jak obecnie nie mniej niż 110% (ust. 1 projektu ). Zapewniono w ten sposób odpowiedni bufor bezpieczeństwa związany z możliwą utratą wartości aktywów w przypadku konieczności szybkiej sprzedaży papierów wartościowych, o których mowa w art. 304 ust. 2 pkt 1 ustawy, przy uwzględnieniu płynności aktywów, w które mogą być inwestowane środki. Tak jak obecnie, wartość przejętych skarbowych papierów wartościowych, bonów pieniężnych lub obligacji emitowanych przez Narodowy Bank Polski będzie ustalana bez uwzględnienia odsetek należnych [...]."
Proponuje się, że rozporządzenie wejdzie w życie po upływie czternastu dni od dnia ogłoszenia.
Podkreślić należy, że dotychczasowe upoważnienie ustawowe nie zawierało powyższego punktu 5. Stąd też obowiązujące dotychczas Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 8 marca 2017 r. w sprawie przekazywania w formie zobowiązań do zapłaty składek wnoszonych do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego przez banki, oddziały banków zagranicznych, firmy inwestycyjne, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe oraz Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową (Dz. U. poz. 514), nie precyzuje sposobu wyceny powyższych aktywów. Rozporządzenie z 2017 roku utraci moc z dniem wejścia w życie nowego, projektowanego obecnie rozporządzenia, nad którym prace zainicjował Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej.
Aktualnie projekt Rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie przekazywania w formie zobowiązań do zapłaty składek wnoszonych do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego przez banki, oddziały banków zagranicznych, firmy inwestycyjne, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe oraz Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową skierowany został do uzgodnień międzyresortowych i konsultacji publicznych. W tych ostatnich udział biorą nie tylko przedstawiciele Systemów Ochrony obydwu zrzeszeń Banków Spółdzielczych (odpowiednio BPS oraz SGB), ale również Krajowego Związku Banków Spółdzielczych, Narodowego Banku Polskiego czy też Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej.
Zwrócić trzeba uwagę, że w stosunku do obecnie obowiązującego rozporządzenia, planuje się wprowadzić termin ,,fixingu” skarbowych papierów wartościowych. Zgodnie z brzmieniem § 2 ust. 2 projektu rozporządzenia, pojęcie to definiuje się jako działania podejmowane w celu ustalenia kursu fixingowego i informacyjnego dla ofert kupna i sprzedaży zgodnie z Regulaminem Fixingu skarbowych papierów wartościowych określonym przez Narodowy Bank Polski. W § 3 ust. 1 projektu rozporządzenia zawarto integralne elementy umowy, która zawierana będzie pomiędzy tzw. podmiotem deponującym a Narodowym Bankiem Polskim, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. czy też spółką, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań takich, jak:
1) prowadzenie depozytu papierów wartościowych;
2) wykonywanie czynności w zakresie prowadzenia systemu rejestracji instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi ani instrumentami pochodnymi, które zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzone do ASO;
3) nadzorowanie zgodności wielkości emisji z liczbą papierów wartościowych, zarejestrowanych w depozycie papierów wartościowych, znajdujących się w obrocie;
4) obsługa realizacji zobowiązań emitentów wobec uprawnionych z papierów wartościowych zarejestrowanych w depozycie papierów wartościowych;
5) wykonywanie czynności związanych z wycofywaniem papierów wartościowych z depozytu papierów wartościowych;
6) dokonywanie rozrachunku w instrumentach finansowych i środkach pieniężnych w związku z transakcjami zawieranymi na rynku regulowanym oraz transakcjami zawieranymi w ASO w zakresie instrumentów finansowych zarejestrowanych w Krajowym Depozycie.
W końcu, w projekcie określa się także kluczowe zagadnienie szacowania wartości praw majątkowych, które stanowić mają pokrycie: ,,zobowiązań do zapłaty dla celów ustalenia minimalnego poziomu stosunku wartości aktywów do wielkości zobowiązań do zapłaty”. Wnioskodawca wskazuje, że ,,Z uwagi na konieczność ograniczenia ryzyka związanego z utratą wartości przejmowanych aktywów poziom ten powinien wynosić tak jak obecnie nie mniej niż 110% (ust. 1 projektu ). Zapewniono w ten sposób odpowiedni bufor bezpieczeństwa związany z możliwą utratą wartości aktywów w przypadku konieczności szybkiej sprzedaży papierów wartościowych, o których mowa w art. 304 ust. 2 pkt 1 ustawy, przy uwzględnieniu płynności aktywów, w które mogą być inwestowane środki. Tak jak obecnie, wartość przejętych skarbowych papierów wartościowych, bonów pieniężnych lub obligacji emitowanych przez Narodowy Bank Polski będzie ustalana bez uwzględnienia odsetek należnych [...]."
Proponuje się, że rozporządzenie wejdzie w życie po upływie czternastu dni od dnia ogłoszenia.
