W dniu 1 lutego br. Senat na siedemdziesiątym drugim posiedzeniu plenarnym podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne oraz ustawy o Narodowym Banku Polskim. Wskazaną uchwałą Senat przyjął ustawę wraz z zaledwie jedną poprawką. Za przyjęciem ustawy na obecnych na Sali 82 senatorów głosowało 56, przeciw głosowało 3, wstrzymało się zaś 23. Wspomniana ustawa wprowadzić ma zmiany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. 2017 Nr 140 poz. 938) oraz w ustawie o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. 2017 poz. 1393). Można oczekiwać, że w ciągu kliku najbliższych dni marszałek Sejmu przekaże ustawę Prezydentowi do podpisania.

         Zasadniczym celem ustawy jest ustanowienie limitu wysokości zarobków w Narodowym Banku Polskim. Wskazany cel ma zostać osiągnięty poprzez sprecyzowanie, że maksymalne wynagrodzenie pracownika nie może przekroczyć 60% wartości wynagrodzenia prezesa Narodowego Banku Polskiego. Wskazane ograniczenie, zgodnie z art. 2 ust 3 zmieniającym treść art. 66 Ustawy o Narodowym Banku Polskim stanowi, że: ,,Zasady wynagradzania pracowników NBP są ustalane przez Zarząd NBP w drodze uchwały. Zarząd NBP określa wynagrodzenie dla poszczególnych stanowisk przy założeniu, że maksymalne wynagrodzenie dla tych stanowisk, z wyłączeniem wiceprezesów oraz członków Zarządu NBP, nie może przekroczyć 0,6-krotności wynagrodzenia Prezesa NBP”. Dodać należy, że wysokość wynagrodzenia prezesa Narodowego Banku Polskiego i wiceprezesów NBP ma być ustalane na podstawie przepisów regulujących wynagradzanie osób piastujących kierownicze funkcje w państwie. Obecnie kwestie te reguluje Ustawa z dnia 31 lipca 1981 r.
o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. 2019 poz. 152).

         Novum projektowanym przez ustawę jest obowiązek ujawniania informacji o wysokości wynagrodzeń Prezesa i wiceprezesów Narodowego Banku Polskiego, członków zarządu NBP, jak również osób piastujących stanowiska dyrektora oddziału okręgowego bądź dyrektora departamentu oraz ich zastępców. Obowiązek dotyczyć ma również pracowników banku, którzy zajmują stanowiska równorzędne pod względem wysokości zarobków ze stanowiskami dyrektorów departamentów oraz ich zastępców. Informacje te jako jawne podlegać będą udostępnianiu przez prezesa Narodowego Banku Polskiego w Biuletynie Informacji Publicznej ma stronie NBP. Ujawniane informacje o wysokości wynagrodzeń publikowane mają być odrębnie co miesiąc i zawierać mają dane o wysokości wszystkich składników wynagrodzenia – w tym również o premiach  i nagrodach. Tym samym w Narodowym Banku Polskim ma obowiązywać jawność wynagrodzeń.

         Art. 3 omawianej ustawy ma obligować Prezesa Narodowego Banku Polskiego do udostępnienia w Biuletynie Informacji Publicznej  w terminie trzydziestu dni od wejścia wspomnianej ustawy w życie, wszystkich uchwał zarządu NBP dotyczących zasad wynagradzania pracowników banku centralnego. Publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej podlegać mają wszystkie uchwały zarządu NBP z lat 1995-2018. Publikowane informacje ujawnić mają wysokość wynagrodzeń pobieraną w tych latach przez Prezesów i wiceprezesów Narodowego Banku Polskiego, członków zarządu NBP, pracowników banku zajmujących stanowiska dyrektora oddziału okręgowego, departamentu i ich zastępców oraz osób zajmujących stanowiska równorzędne z wymienionymi pod względem wysokości wynagrodzeń.

W przypadku zmian w Ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne wskazać należy, że na Prezesie i wiceprezesach Narodowego Banku Polskiego, dyrektorach oddziałów okręgowych, dyrektorach departamentów i ich zastępcach oraz osobach piastujących stanowiska równorzędne pod względem wynagradzania ciążyć będzie obowiązek składania oświadczeń o ich stanie majątkowym. Wskazane oświadczenia będą miały charakter jawny za wyjątkiem danych adresowych. Podkreślić należy faktyczny brak vacatio legis, bowiem ustawa ma wejść w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.