Izba poselska pracująca na posiedzeniu w dniach 7-8 lipca br. uchwaliła większością 434 głosów Ustawę o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji oraz niektórych innych ustaw. Wspomniany akt prawny skierowany został do Sejmu w wyniku inicjatywy ustawodawczej Rady Ministrów. Dodać należy, że powyższa ustawa, wyjątkowo obszerna w swej treści, poza Ustawą z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, znowelizować ma tak kluczowe dla sektora finansowego w Polsce akty normatywne jak:
- ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim;
- ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe;
- ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o Banku Gospodarstwa Krajowego;
- ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach finansowych;
- ustawa z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym;
- ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami;
- ustawa z dnia 12 lutego 2009 r. o udzielaniu przez Skarb Państwa wsparcia instytucjom finansowym;
- ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym;
- ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;
- ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym. Łącznie omawiana ustawa poddać ma nowelizacji aż dwadzieścia jeden innych ustaw.
Główną przyczyną dla których podjęto prace nad omawianą ustawą jest wejście w życie Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/879 z dnia 20 maja 2019 r. zmieniającej dyrektywę 2014/59/UE w odniesieniu do zdolności do pokrycia strat i dokapitalizowania instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz dyrektywę 98/26/WE. Ta unijna dyrektywa, potocznie nazywana BRRDII wprowadza zmiany w sferze przymusowej restrukturyzacji. Ponadto Ustawa o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji oraz niektórych innych ustaw ma za zadanie usprawnić obecnie obowiązujące regulacje prawne w zakresie zastosowania rządowych instrumentów stabilizacji finansowej.
Nowa ustawa ustanawia między innymi zapewnienie neutralności podatkowej oraz zwolnień podatkowych dla rządowych instrumentów stabilizacji finansowej, jak również wyraźne określenie właściwego reżimu prawnego w zakresie możliwości wyboru banku w charakterze syndyka w ramach postępowania upadłościowego innego banku. Ponadto ustawa umożliwiać będzie przetwarzanie danych objętych tajemnicą bankową przez Systemy Ochrony Instytucjonalnej, firmy faktoringowe oraz możliwość udzielania przez Narodowy Bank Polski informacji objętych tajemnicą bankową Bankowi Gospodarstwa Krajowego. Ustawa w sposób kazuistyczny określi następstwa podatkowe odnoszące się do sukcesji uniwersalnej banku lub kasy w razie ich przejęcia. Dokonano rozszerzenia katalogu podmiotów, które przyjmować będą mogły zabezpieczenia finansowe od wybranych podmiotów rynku finansowego o BFG, a także ustanowienie możliwości zabezpieczenia finansowego Bankowego Funduszu Gwarancyjnego na umowach o kredyt konsumencki.
Wspomnieć również należy, że nowa ustawa implementuje do krajowego porządku prawnego zarówno przepisy mających umożliwić faktyczną ochronę inwestorów detalicznych przed ryzykiem inwestowania w papiery dłużne banku mogące podlegać umorzeniu lub konwersji długu, jak i uprawnienia dla organu przymusowej restrukturyzacji do tymczasowego zawieszania realizacji niektórych zobowiązań względem określonych wierzycieli podmiotu na etapie przed wszczęciem procesu restrukturyzacji, ale po uznaniu banku za podmiot będący
u progu upadłości.
Obecnie tekst ustawy skierowany został do Senatu, gdzie zostanie rozpatrzony najprawdopodobniej na najbliższym posiedzeniu izby wyższej w dniach 21-23 lipca br. Senat ma trzydzieści dni na zajęcie stanowiska. Ustawa ma wejść w życie po upływie czternastu dni od dnia ogłoszenia.
